“Wilt u nog zegeltjuus?” vroeg de kassière met een merkwaardig beroepstoontje. Je kent zo’n toontje vast wel, die wordt ook wel eens gebruikt door de intercom. “Meneer Jansuuuu, wilt u bij informatiebalie komuuu”. Omdat ik in een vrolijke bui was, vroeg ik de kassière “Praat u altijd zoooo?” Maar ze gaf aan niet te snappen wat ik bedoelde en ik liet het er maar bij.
De dag erop vertelde een veel jongere kassière dat ze met het hele team dubbel hadden gelegen om mijn vraag. Ze hadden haar zelf ook al een paar keer op haar stem gewezen, maar het kwartje viel niet bij haar. Bovendien was ze de chef van de kassières, dus houdt het wel op.

Sommige mensen gebruiken zakelijk opeens een andere toon. Ik heb een uitvaartverzorger gehoord die eerst normaal sprak, maar bij het formele gedeelte een zalvende toon kreeg. Heel merkwaardig. Ik heb ook eens iemand een ouder persoon horen aanspreken alsof ze een kind was. Hoe bedenk je het!

Probeer zo veel mogelijk bij jezelf en dus ook bij je eigen stem te blijven. Anders kom je een beetje vreemd over. Natuurlijk pas je je taalgebruik wel aan je gesprekspartner aan, maar geldt voor de woordkeuze en de lengte van de zinnen. Niet voor de toon! Klinkt raar!

Ook iets oudere kinderen hebben er een hekel aan als je ze met een ander stemmetje aanspreekt. Doe ff normaal!

Net als bij “wijzen” zie de vorige verkooptip, moet je dus regelmatig iemand mee laten luisteren bij jou gesprekken om je erop te wijzen.

Hoe vind jij dit klinken? ?

Jef van Wingerden

ISTN geeft (incompany) verkooptraining en traint acquisitiegesprekken, koude acquisitie, onderhandelen, gesprekstechnieken en klantgerichtheid!