Jouw hersenen bedenken de vraag en hebben al vastgesteld aan wie en op welke wijze je die aan iemand gaat stellen. Daardoor zijn jouw hersenen in staat om de juiste woorden te selecteren en een zin samen te stellen die begrijpelijk is voor jouw gesprekspartner.

Hierna geven jouw hersenen via elektrische impulsen jouw stembanden het signaal om zo te vibreren en jouw borst- en buikspieren het signaal om lucht uit te stoten om je juiste trillingen te maken waarmee de woorden worden gevormd. Tegelijkertijd krijgen de spiertjes in jouw gezicht de elektrische impulsen om de juiste mimiek te vertonen zodat de non-verbale communicatie aansluit bij de verbale communicatie. De rest van je lichaam krijgt ook signalen en communiceert automatisch mee.

Vervolgens worden de door jou opgewekte trillingen door de lucht vervoert en opgevangen door het oor van je gesprekspartner en laten het trommelvlies trillen en deze worden omgezet in elektrische pulsen die doorgegeven worden aan de hersenen. Het oog van je gesprekspartner ontvangt jouw gezicht en ook deze beelden worden elektrisch doorgegeven aan de hersenen. Hopelijk is er geen storing door andere geluiden of beelden. De hersenen van jouw gesprekspartner moeten van al die elektrische pulsen om te zetten in een begrijpelijke boodschap. Dat valt niet altijd mee. En daarna moeten de hersenen hard aan het werk om het antwoord te bedenken en daarna start het hele traject zoals hierboven opnieuw maar dan andersom.

Tjonge, wat is dit proces complex, storingsgevoelig en logisch dat het ook wat tijd vraagt! Wees dus zorgvuldig met je vragen en geef je gesprekspartner ruim de tijd om te antwoorden!

Jef van Wingerden